تامین احتیاجات پروتئین و به عبارت بهتر احتیاجات اسید های آمینه نشخوارکنندگان، با درنظر گرفتن مقدار کافی پروتئین سریع تجزیه در شکمبه برای تامین نیاز میکرو ارگانیسم ها و بازدهی مطلوب اکوسیستم میکروبی و همچنین مقدار کافی پروتئین عبوری برای کسب عملکرد قابل قبول حیوان با حداقل مقدار پروتئین خام جیره ضروری است.کنجاله ی دانه های روغنی به طور وسیع در تغذیه گاوهای شیرده پر تولید به کار می روند.بعضی از این کنجاله ها علی رغم داشتن ترکیب اسید آمینه متوازن، به جهت تجزیه پذیری شکمبه ای زیاد، بخش زیادی از پروتئین آن در شکمبه ذخیره شده و ارزش غذایی آن کاهش می یابد.لذا افزایش پروتئین عبوری این منبع پروتئینی با ارزش، ازاهمیت ویژه ای در تغذیه گاو شیری برخوردار است.با تامین مقادیر بالایی از پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه میتوان برای رسیدن به افزایش تولید و سودآوری با جایگزین بخشی از کنجا له ها و دانه های روغنی عمل آوری شده با روش های فیزیکی و شیمیایی افزایش تولید شیر و بهبود محتوای پروتئین شیررا به دنبال داشت.